طبقه بندی آلوده کننده های آب

طبقه بندی آلوده کننده های آب

   برای مطالعه آلودگی آب، دو نوع عامل یا منبع آلودگی را می توان مورد توجه قرار داد. یکی منابع محدود در مناطقی خاص، نظیر فاضلاب های صنعتی، دیگر منابع غیر محدود، مانند مازاد حاصل از فعالیتهای کشاورزی و نیز موادی که پس از بارندگی یا به وسیله جریان آب رودخانه ها حمل می شوند.
نشانه های آلودگی آب حتی با سطحی ترین توجه مشخص می شوند. برای مثال نوشیدن آب طعم بد می دهد، توده های علف های هرز آبی در حجم زیادی از آب رشد می کنند. آب کنار دریاها، اقیانوس ها، رودخانه ها و دریاچه ها بوی ناخوشایندی منتشر می سازند. منشا این مشکلات باید به منابع و انواع بسیاری از آلوده کننده ها نسبت داده شود. آلوده کننده های آب به 9 دسته طبقه بندی شده اند
1- زباله های متقاضی اکسیژن
2- عوامل بیماری زا
3- مواد غذایی گیاهی
4- ترکیبات آلی سنتز شده (مصنوعی)
5- نفت
6- مواد شیمیایی معدنی و کانی ها
7- رسوبات
8- مواد رادیو اکتیو (پرتوزا)
9- گرما

علل آلودگی آب

علل آلودگی آب

    عوامل مهم آلودگی آب شامل فاضلابها و کودهای شیمیایی حاوی مواد آلوده کننده مثل فسفاتها و نیتراتها می باشد. بالا بودن بیش از حد این آلوده کننده ها باعث رشد و تحریک بیش از حد جانداران آبزی و جلبکها می شود. رشد بیش از حد انواع موجودات زنده باعث لخته شدن و تجمع می شود و مسیرهای دریایی را مسدود می کند و تمام اکسیژن محلول موجود در آب را مصرف می کند. افزایش بیش از این موجودات باعث کمبود اکسیژن در آب و به خطر افتادن موجودات دریایی مثل ماهی ها و بی مهره گان دریایی می شود. این آلودگی همچنین باعث لجنها و دیگر جامدات معلق می شود. رسوبات و مواد آلی نیز از دیگر منابع آلوده کننده دریاچه ها رودخانه ها و دیگر منابع آبی هستند. وقتی این رسوبات وارد آب می شود تنفس ماهیها را دچار مشکل می سازد و آبها را کم عمق می سازد. آلودگی مواد آلی در مسیرهای آبی از طریق فاضلابها ایجاد می شود. وقتی باکتریها و تک سلولی ها در آب توسط مواد آلی تجزیه می شوند تمام اکسیژن محلول در آب را تجزیه می کنند. در این شرایط بیشتر ماهیها و آبزیانی که در آبهای کم عمق زندگی می کنند نمی توانن زنده بمانند و به حیات ادامه دهند. این موجودات آبزی برای زنده ماندن به میزان اکسیژن بیش از 5 PPM نیاز دارند. زمانی که این اتفاق بیفتد زنجیره غذایی موجودات آبزی دچار مشکل می شود.

هشدار در مورد آلودگی سفره‌های زیرزمینی

هشدار در مورد آلودگی سفره‌های زیرزمینی

در مقابل اظهارات مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان تهران، رئیس کمیسیون حمل‌و‌نقل و عمران شورای شهر تهران هشدار داد: هر چه روند اتصال خانه‌ها به شبکه فاضلاب بیشتر طول بکشد، آلودگی سفره‌های آب زیرزمینی جدی تر می‌شود.  احمد دنیامالی رئیس کمیسیون عمران شورا تصریح کرد: شرایط ما به‌رغم تلاش‌های دوستان آب و فاضلاب خوب نیست. در حال حاضر کمتر از 25 درصد مردم تهران به شبکه فاضلاب دسترسی پیدا کرده‌اند و لازم است ما هم به این کار کمک کنیم.
او افزود: از 9 هزار کیلومتر طول شبکه فاضلاب که در برنامه است، 5 هزار و200 کیلومتر اجرا شده است. از این میزان بسیاری از انشعابات به درب منازل رسیده،‌ اما خانه‌ها به شبکه وصل نشده‌اند و تنها 40 درصد از این 5200 کیلومتر متصل شده‌اند.   دنیامالی تاکید کرد: هر چه روند اتصال مشترکان به شبکه فاضلاب طولانی‌تر شود، مشکلات آلودگی آب سفره‌های زیرزمینی جدی‌تر می‌شود این در حالی است که قرار بود 800کیلومتر عملیات سالانه اجرا شود، اما اکنون 527 کیلومتر پیش‌بینی شده که با این روند، در یک برنامه 10 ساله هم شبکه فاضلاب تکمیل نمی‌شود.
او با اشاره به پدیده فرونشست در تهران گفت: زمین در تهران در بعضی مناطق 12 و در برخی دیگر تا 36 سانتی متر نیز نشست کرده و هر چه از سفره‌های زیرزمینی بیشتر برداشت کنیم، عواقبی دارد که قابل جبران نیست.

دنیای اقتصاد  -  ش: 3361